Afiyet Olsun

Edip Yüksel
3 Ekim 2012
www.19.org

“Bugün Barzani ile onur duyanlar yarın Apo’nun b.kunu bile yer.”

Güzel, afiyet olsun!

İktidar hırsıyla beşikteki kardeşlerini öldüren, saraylarda cariyeler, oğlanlar, haremağaları arasında sefa süren, kendilerine methiye düzen şairlere ulufeler dağıtan, kendilerini haşa “Allah’ın yeryüzündeki gölgeleri” sanıp Firavunlaşan sultanlar ile bugün gurur duyanlar geçmişte varlıklarını inkar ettikleri, dillerini yasakladıkları; işkence, hapis katliam ve suikastlarla bitirmeye ve yıldırmaya çalıştıkları Kürtlerin varlığını ve dilini nasıl kabul etmek zorunda kaldılarsa; NATO’ya paralı askerlik yaptığı İsrail ordusundan silah ve eğitim aldığı halde, utanmadan “dış güçler” palavrasıyla suçladıkları  Kürtlerin aslında özgürlükleri ve insan hakları için mücadele veren yiğit ve onurlu bir halk olduğunu kabul etmek zorunda kaldılar, kalıyorlar, kalacaklar.

Günde kaç kez, her resmi köşede ve duvarda Ne Mutlu Türküm Diyene palavrasıyla övünüp duran, kırmızı bir bayrak görünce amuda kalkan, Türkün Türkten Başka Dostu yoktur sloganıyla ağlayıp sızlanan bu mutsuzlar, umutsuzlar, paranoyaklar ve psikopatlar kafalarını her resmi veya gayri resmi köşede gerçeğin duvarlarına vurdular, vuruyorlar, vuracaklar.

Bu bölücü ve müstekbir kafa, bu kana susamış savaş çığırtkanları Türklüğün bir üstünlük unsuru olmadığını, Kürtler ile Türklerin Ademoğulları olarak eşit oldukları gerçeğini de ister istemez kabul edecekler ve Kürtler ile EŞİTLİK ve BARIŞ içinde yaşamayı öğrenen çocukları veya torunları tarafından lanetle anılacaklar… İşte o zaman ister tek tek veya topluca b.k yiyerek yaşarlar veya isterse işledikleri zulüm ve günahlardan dolayı tövbe ederler.

Buna SÜNETTULLAH denir. Allah’ın Günlerinden kaçış yoktur.