Hazret-i Keçi Radiyallahu Anh
Kuddisellahu Sirrah ul-Lihya el-Aziz ve el-Şerif
ve
72 Huri Hikayesi veya İsan’nın Hurileri

Edip Yüksel
30 Haziran 2012
www.19.org

Taşlayarak öldürme cezası Kuran’ın herhangi bir yerinde herhangi bir suça karşılık öngörülen bir ceza değildir. Bu, Kuran’ın indirilişinden yüzyıllarca sonra hadis ve sünnet yoluyla Müslümanların uygulamalarına girmiş bir Yahudi geleneğidir. İslam’ın yargı sistemini kabul edenlerden zina işleyenler için 100 celde vurulmasını emreden Allah (24:1-10; 4:25), Kuran’ı apaçık indiren (24:1), sözcük sıkıntısı çekmeyen (31:27), en iyi yasa koyucu olan (5:50), unutmayan (19:64) ve Kuran’ı detaylandıran (11:1; 6:114; 12:111) Allah ile aynı Allah’tır.

Yalanda Guinness Rekoru Kıran iki Habis Hadis

Bu cezayı İslam’a sokmak için gayret eden müşrikler bunun için dünyada yalan rekoru kılmışlar ve bu yalanlarını desteklemek için maymunları ve keçileri bile iftiralarına alet etmişler. Örneğin Buhari’nin girişinde bir sahabenin “maymunları zina eden bir maymunu taşlayarak öldürdüklerini” gördüğü rivayet edilir! Dahası, recim ile ilgili bir hadis uydurmuşlar ve bunu ayet diye sunmuşlar. O uyduruk hadisi Kuran’a sokamayınca da, peygamberin vefatından SONRA, keçi tarafından yendiğini ve böylece nesholunduğunu ileri sürmüşler. Dahası, keçinin yediği bu “ayet” meğerse nesholduğu halde, yani Keçi Efendi Hazretleri tarafından Kuran’dan çıkarıldığı halde meğerse hükmü bakiymiş. Yani metni nesholmuş (iptal edilmiş) ama hükmü hala sürüyormuş!

Allah’a ve peygamberine binlerce iftirayı yakıştırmaktan çekinmeyen ve hızlarını alamayıp çok benzedikleri maymunlara ve keçilere bile iftira eden bu zalimler Din Gününde peygamberin şefaatini beklerken 25:30 şokunu yaşayacaklar. Hani iftira ettikleri maymunlar ve keçiler tarafından taşlanmayı hakkediyorlar…

İroniktir, Kuran’da recm sözcüğü taşlama için değil, dışlama veya aforoz etme için kullanılan bir sözcüktür. Bu putperestlerin tektanrıcılara karşı sürekli yönelttikleri ortak tehdittir (11:91; 19:46; 36:18; 18:20).

Büyü, küfür, Sebt’e uymama ve cinayet gibi çeşitli günah ve suçlar için Eski Ahit taşlayarak öldürme cezasını emreder:

İsrail halkına de ki: İsrailoğulları’ndan ya da aranızda yaşayan yabancılardan kim çocuklarından birini Molek’e sunarsa, kesinlikle öldürülecek. Ülke halkı onu taşlayacak (Levililer 20:2).

Cincilik yapan ve ruh çağıran ister erkek olsun, ister kadın olsun kesinlikle öldürülecektir. Onları taşlayacaksınız. Ölümlerinden kendileri sorumludur (Levililer 20:27).

RAB’be söven kesinlikle öldürülecektir. Bütün topluluk onu taşlayacak: İster yerli ister yabancı olsun, RAB’be söven herkes öldürülecektir (Levililer 24:16)

Ve RAB Musa’ya dedi: “O adam öldürülmeli. Bütün topluluk ordugahın dışında onu taşa tutsun” (Çölde Sayım 15:35)

Birinin elinde adam öldürebilecek bir taş varsa, bu taşla başka birine vurursa, o kişi de ölürse, adam katildir ve kesinlikle öldürülecektir (Çölde Sayım 35:17)

Ve 72 Huri veya İsa’nın Hurileri!

Kuran’daki HUR (H, V, R) kelimesi hadis ve benzeri hikaye kitapları tarafından sonuna Y harfi getirilerek HURY diye dişileştirilip anlamı kaydırılan bir kelimedir. Türkçe’de sonundaki Y harfi İ harfi ile değiştirildiği için HURİ diye yazılır. Gerçi bu kelimenin köküne “temiz, beyaz, arınmış insanlar” anlamını verenler de olmuşsa da HUR kelimesi Arapaça’daki HaVaRa kökünden bir sıfat-isim olup “diyalogçu” veya “sohbet arkadaşları” anlamına gelir. Osmanlıcada “diyalog” veya “söyleşi” anlamında kullanılan “muHaVeRe” kelimesi de aynı üçlü kökten türemedir. Hurun Ayn ise, gözlerinin içine bakarak can kulağıyla dinleyen sohbet arkadaşları anlamına gelir. Merak edenler için üç harften türeyen fiil ve isimlerin geçtiği ayetlerin numarasını vereyim:

• Dönmeyeceğini/yanıtlanmayacağını (yeHUR) sandı. (84:14)
• Arkadaşıyla sohbet ederken (yuHaViRuhu) dedi … (18:34, 37)
• Allah tartışmanızı (teHaVuRekuma) biliyordu… (58:1; 52:20)
• Sohbet arkadaşları (HUR) ile eşleştirdik… (44:54; 56:22)
• Çadırlara kapanmış sohbet arkadaşları (HUR)… (55:72)

Nitekim İsa’nın 12 HaVaRisi de aynı kelimeyle tanımlanmışlardır. HVR kökünden türeyen bir isim olan HaVaRi ve onun çoğulu HaVaRiyun da “sohbet arkadaşları” anlamına gelir. (Arapça’da isimler birkaç değişik biçimde çoğul yapılabiliyor.)

• Sohbet arkadaşları (HaVaRiyun) dediler ki.. (3:52; 5:112; 61:14)
• Sohbet arkadaşlarını (HaVaRiyun) vahyettik… (5:111)
• Meryem oğlu İsa sohbet arkadaşlarına (HaVaRiyin) dedi… (61:14)

Görüldüğü gibi HVR kelimesiyle aynı kökten olan HaVaRiyun, İsa’nın sohbetlerine katılan destekleyicileri için kullanılan bir sıfat-isimdir.