Karbon atomu gibiyim

Edip Yüksel
(Büyük olasılıkla 2011 yılında yazdım bunu)

Karbon atomo gibiyim. Facebook’ta yazanların bazıları ne kitap okur, ne makale, ne profil. Sadece yazan, sadece konuşan bir sürü insan var burada. Her biri bana bir şeyler öğretmek istiyor. Üstelik beni pek tanımadan…

Tabi bu arada beni çorbada tuz, kapının üstünde at-nalı, arabalarına yanar-döner ışık misali gruplarına davet eden arkadaşlarım da var 🙂 Yani anlayacağın burada iyice dağıttık. Sanırım kişi başına bir kaç grup düşüyor burada. Şahsen kaç gruba üye olduğumu unuttuğum gibi hangisine neyi ne zaman astığımı da artık izleyemiyorum. Dahası her gün düzinelerce arkadaşlık önerisi alıyorum.

Bir kısmı beni seven, bir kısmı benden nefret eden, bir kısmı da bu iki kısım arasında bocalayıp “Yahu bu Edip nemenem bir şey ki onu bu kadar sevenler ve bu kadar nefret edenler var?” diye merak eden kişiler…

Hani arkadaş listem Farsça şiir yazan, aslı Rum, faslı Türk olan ve Konya’da döne döne ölen adamın dergahına dönmüş! Ne olursa olsun geliyorlar… Âlemin Faşisti, şeriatçısı, Alevisi, Sünnisi, ateisti, agnostiği, monoteisti, velisi, delisi, teslisçisi (Allah+İsa+RuhulKudus üçlemecisi), tesniyecicisi (Allah+Muhammed ikilemcisi), rakamlara aşık, rakamları görünce cinnet geçiren her türlü insan ve hatta hayvan…

Ben karbon atomu gibi acayip sosyalim. Dörde kadar el uzatabiliyorum; dörde kadar ele uzanabiliyorum… Dostlarımla bir araya gelip C6H12O6 oluşturuyorum. Düşmanlarımı bile çekiyorum ve CO oluşuyor. Acayip zehirli!